Geluksvogel

Deze post is voor J.

Dit klinkt een beetje raar, na alles wat er is gebeurd (lees vorige post 'Onverwacht') maar ik moet even melden dat ik toch wel een echte geluksvogel ben. Waarom? Vanwege J.
Die lieverd heeft speciaal voor mij, als soort van aandenken aan mijn eerste zwangerschap een ketting voor mij gekocht. Een hele mooie, zilverkleurig. Het bestaat uit een hanger in de vorm van een cirkel met daar twee keer in gegraveerd "Love is all around you". Zo symbolisch want ons sprotje (zo noemden we het vruchtje toen alles nog goed leek te gaan) was inderdaad omgeven door liefde van zijn/haar papa en mama. Ik pinkte wel een traantje weg. Mijn lieve schat gaf me precies wat ik nodig had...

En toen dit weekend. Ik dacht dat we gewoon even samen naar mijn opa en oma gingen... maar nee, meneer had een hele verrassing voor mij in petto. Omgeven door Opa, oma mij oom en tante ging hij opeens voor mij op de knieën! Nu had hij mij al eerder ten huwelijk gevraagd, maar door de verhuizing werden die voorbereidingen op een laag pitje gezet. Maar mijn schat vroeg mij afgelopen zaterdag wederom ten huwelijk en dit keer had hij zelfs de datum al vast gelegd bij de gemeente. Dus mag ik trots aankondigen dat ik op 4 JULI dit jaar mevrouw J. wordt!! Dus, heel erg fijn weekend gehad en lieve J. Ik houd ontzettend veel van je, bedankt voor alle steun en troost die jij me bied.

Taart!

Ik heb zo iets leuks op de agenda staan voor 19 maart. Ik heb J. en mij namelijk ingeschreven voor een workshop taarten decoreren van kookwinkel 'Kookstijl' in Oss. Natuurlijk is J. al net zo enthousiast als ik want 19 maart is toevallig ook meteen zijn verjaardag, en dus kunnen wij als hij het viert twee heerlijke zelfgemaakte taarten aan onze gasten voorschotelen. Leuk hè.

Natuurlijk maak ik me wel een beetje zorgen, want mijn gerechten komen in vergelijking met die van J. altijd op de tweede plaats... En ik wil absoluut niet onderdoen voor de andere deelnemers van de workshop. Daarom heb ik me al een klein beetje voorbereid.

Ik heb een boek aangeschaft van Petra Achtien, de eigenaresse van taartenwinkel 'de tafel van 18' in Utrecht. Het was al meteen heel erg inspirerend en ik moet toegeven dat mijn vingers nu al jeuken om aan de slag te gaan. Ik heb me suf gesurft op Youtube en Google op zoek naar alles wat er maar te weten valt over taarten decoreren. En wat vond ik... Een snelcursus taarten decoreren op VrijetijdTV van de Teleac gepresenteerd door Petra Achtien.

De complete online cursus is gratis te volgen op hun website. Superleuk.

Wat ook je vingers doet kriebelen is de serie Cake Boss van Discovery Channel. Ik heb het eigenlijk nooit echt gevolgd, maar nu ben ik volop aan het inhalen wat ik al heb gemist van de serie.

Ik ben echt heel erg benieuwd naar de cursus en ik kijk er echt heel erg naar uit. Heeft iemand van jullie toevallig al eens deelgenomen aan zo'n cursus? Ik wil echt heel graag weten wat jullie er van vonden.

Bak en kookkick

Vraag me niet waar het vandaan komt, maar ik heb me de laatste tijd toch een bak- en kookkick. Wellicht is het een soort van noodzaak om een project te hebben na alles wat er de laatste tijd is gebeurd maar hoe dan ook... ik kan er geen weerstand aan bieden.

Vorige week bakte ik al een hele lading cupcakes, met vanille glazuur en besprenkelt met hartjes. Standaard Lillifee cupcakes, dat wel. Maar ja, zoalsi k al vaker heb verteld ben ik nou eenmaal geen keukenprinses.

Maar nu wil ik daar verandering in gaan brengen. De masterchef des huizes J. heeft me al geleerd hoe ik met kruiden moet werken en hoe ik supersnel een paprika kan ontleden, maar ik heb nog nooit iets gemaakt waarvan ik dacht... Ja, dat ziet eruit zoals het plaatje. (ik werk meestal vanuit kookboeken, mijn creativiteit in de keuken is ver te zoeken.)

Dus, heb ik mezelf een project/uitdaging toegewezen. Ik ga namelijk minstens twee keer per week een gerecht van topchef kwaliteit (hopelijk) op tafel zetten. En dan bedoel ik niet alleen avondeten, nee ik ga me ook richten op taarten bakken en koekjes, brood en wat dan ook. En natuurlijk houd ik jullie op de hoogte van mijn culinaire avontuurtjes.

Ik ga beginnen met recepten uit mijn eigen kookboeken, maar als ik wat langer bezig ben lijkt het me ook wel leuk om uitgedaagd te worden door jullie, stuur me eens een recept op of een link naar een recept wat je mij uit wil laten testen.

De eerste uitdaging: ontdekken waar al die roestvrij stalen dingen op het kookgerei rek voor zijn. Wish me luck!

Onverwacht

Ik zie jullie denken, hè hè... daar is dan eindelijk weer eens een update. Ja, ik ben erg lang weggeweest.

Alle drukte met de grote verhuizing was natuurlijk één van de redenen, ...ik had een beetje onderschat hoeveel ik zelf aan de verhuizing mee zou moeten helpen. Sorry, maar als het niet met knutselen te maken heeft ben ik nogal een luie donder.

Kwam nog eens bovenop dat ik net in deze tijd werd geveld door pfeiffer, een ziekte die dus echt alle energie opvreet. Ik kon letterlijk mijn bed niet uitkomen... sterker nog, ik kon nog geen haaknaald optillen.

Omdat Pfeifer vaak gepaard gaat met een fikse keelontsteking in het begin, werd ik daar ook mee verblijd. Voor sommige is een keelontsteking niet zo'n drama... voor mij wel! Afgelopen jaar heb ik namelijk opgeteld wel 12 keer keelontsteking gehad, komt dus zo'n beetje neer op 1 keer per maand. Ah fijn, ik wist al van vroegere bezoekjes aan de KNO arts dat ik nogal abnormaal flinke amandelen heb (die er eigenlijk dus al uit hadden gemoeten toen ik klein was) maar nu door al het littekenweefsel van al die verschillende keren keelontsteking zijn ze dus nog flinker, tot op het punt dat ze mij ademhalingsproblemen geven, (met name bij huilbuien, die ik recentelijk veel heb gehad... lees verder voor meer info)

Dus, binnenkort gaan ze er toch nog uit is de planning.

Goed, alles was nog niet shitty genoeg... dus daar kon nog wel een schepje bovenop mijn contract bij mijn huidige werkgever werd niet verlengd. Wat kan ik zeggen, ze waren niet echt blij met mijn ziekte ook al gaven ze dat natuurlijk niet als reden op... dat mag natuurlijk niet.

Dus over een maandje moet ik in de WW, als ik niet snel iets anders ging.

Met kerst kregen J. en ik dan eindelijk een keer goed nieuws... Ik bleek zwanger van ons eerste kindje!!! Pfeifer was gelukkig uit mijn lijf dus ik was goed gezond en alles... Afijn... wij leefden dus op een roze wolk ondanks alle tegenslagen.

Bedachten al een naam, hoe we de kinderkamer zouden inrichten... Ik fantaseerde over hoe ons kindje eruit zou zien, of het een jongen of een meisje zou zijn... in mijn gedachten had ik het al vele malen vastgehouden en geknuffeld en ik hield er al heel erg veel van.

Met tien weken (vorige week) viel onze droom in duigen, want het vruchtje in mijn buik had geen hartactie... missed abortion.

Ik heb hele dagen achter elkaar gehuild en verdriet gehad. In alle eerlijkheid... ik heb net ook nog een verschrikkelijke huilbui achter de rug... het voelt gewoon als zo'n groot verlies. Die opmerkingen van 'je bent nog zo jong' of 'er komen wel nieuwe zwangerschappen' helpen ook echt voor geen meter. Ik heb pijn in mijn hart en die lijkt nooit meer weg te gaan. Voor mijn gevoel was dit gewoon mijn eerste kindje, hoe klein dan ook. Het was een begin.

Nog zo'n schrale troost 'er zal dan toch wel iets mis zijn geweest met het vruchtje' of 'je kunt het beter zo hebben dan een doodgeboren of zwaar gehandicapt kindje'. HELPT NIET!!

Hier laat ik het even bij, mijn 'lucht mijn hart' post. Zodra ik weer wat positiviteit in mijn hart heb dan zal ik op mijn gemak de ontwikkelingen op jullie blogs weer gaan lezen, maar nu voel ik me zo'n beetje omgeven door een heel groot zwart gat.

Behang, plinten en schilders

Ik weet het, Adriana's Updates zijn een beetje schaars de laatste tijd maar poe poe, wat komt er toch een hoop kijken bij een verhuizing zeg. Ik geef toe, ik had de hoeveelheid werk die we zouden hebben aan ons nieuwe onderkomen gruwelijk onderschat ik kom eigenlijk helemaal niet meer aan computeren toe.

Zoals jullie wellicht wel weten hebben mijn vriend en ik afgelopen vrijdag de sleutel van ons nieuwe paleis gekregen en vanaf die dag werd dan ook door onze huurder gedurende 8 dagen de huur van het oude appartement stopgezet (oude en nieuwe huis huurden we bij dezelfde verhuurder) Dus, 8 dagen hebben we om te verhuizen en als we dan nog niet klaar zouden zijn dan moesten we dus dubbele huur betalen.

Allemaal leuk en aardig. Vorige week ben ik samen met J. behang uit wezen kiezen en hebben we laminaat gekozen voor de woonkamer. Verder hebben we ook al hele mooie gordijnen gespot die er precies bijpassen, maar die gaan we aan het eind van deze week pas halen. Eerst het grote werk. Al met al hadden wij er op gerekend dat we toch wel in de eerste week de woonkamer en de slaapkamer af zouden kunnen hebben, zodat we alvast in het huis kunnen wonen. Viel dat even tegen.

Nog niet alles was namelijk geschilderd, en daardoor konden wij dus nog niet aan de slag met verven en behangen, of de vloer leggen. Ik en J. raakten beide, zachtjes gezegd nogal in paniek. Want wij hadden dus maar 8 dagen, en nu werd ons werk met zeker vier dagen vertraagd. Gelukkig hebben we dit wel op kunnen lossen met de woningbouw en kunnen we er vier dagen langer over doen om te verhuizen, want ze hadden het huis in principe 'klaar' af moeten leveren.

Maar goed, afgelopen zaterdag ben ik samen met mijn moeder begonnen met behangen. Echt heel erg spannend want ik geef toe... ik heb zelf nog nooit behangen hoe graag ik ook vertel hoe anderen het zouden moeten doen.

We hadden voor één wand vinyl behang uitgekozen met een mooi gebloemd patroon en voor de overige drie wanden een hele warme rode kleur. Ons eerste obstakel was het uitklappen van de behang tafel. Serieus ik ben in dat proces bijna een vinger verloren zeg! Toen hij eindelijk stond waren wij klaar voor de start,

"Zal ik alvast de lijm maken? Dan kunnen we beginnen." bood ik aan. Mama stemde toe en ik ging dus naar de keuken om de lijm te maken... moest dat goedje nog 30 minuten trekken. Daar stonden we dan, voor ons uit te kijken en nog niets te doen totdat de lijm klaar was. Hebben een CD van Beth Hart in de CD speler gemikt en genoten van de galm die in een lege kamer hangt door luidkeels mee te zingen met Heaven Look Down en As Good As It Gets.

Toen de plak klaar was konden we beginnen. Op de maat van de muziek hebben mama en ik baan voor baan tegen de muur gekleefd. Het viel nog niet mee, want op den duur kwamen we erachter dat het huis ligt gewelfd was.... lastig als je recht moet behangen. Al met al is het goed gekomen. Helemaal toen we die middag op advies van P. het invetten van de banen anders aan gingen pakken. Toen schoot het helemaal op.

Het resultaat is al goedgekeurd door een paar kinderen uit de buurt die ik buiten trof terwijl ze nieuwsgierig met hun neuzen tegen het glas naar binnen koekeloerden "Het wordt al mooi." zij een meisje met zo'n grote oorbellen dat ze haar hoofd niet eens meer naar links of rechts kon draaien. Haar kleine broertje wilden weten waarom wij in het huis kwamen wonen, want hier woonde kennelijk eerst de opa van de straat.

Ik voel me nu al thuis in het nieuwe huis, zelfs al staan onze meubels er nog niet en zijn de meeste kamers nog kaal.

Ik zal later nog wat foto's plaatsen bij dit artikel dus houd de site in de gaten.

Voor meer updates over mijn verhuizing heb ik een speciale blog aangemaakt, namelijk de Duct-Tape Updates. Daar kunnen jullie terecht voor verdere verhuizing updates en leuke interieur en DIY tips voor in huis.

De grote verhuizing

Ik ben helemaal in de war van de spanning. Mijn eerste echte grote verhuizing. Okay, ik ben in februari ook al ingetrokken bij J. maar toen hoefde ik alleen maar een paar van mijn spulletjes mee te nemen. De rest staat nog allemaal bij papa en mama, en dat moet straks dus ook allemaal naar het nieuwe huis. Sinds twee dagen weten wij dat we niet pas in de laatste week van september... maar volgende week al de sleutel van ons nieuwe huis krijgen.

En deze nieuwe ontwikkeling geeft ons één week, één miezerig weekje om onze huidige badkamer te tex

en en de punten van overname te bespreken met de jongeman die zijn intrek zal nemen in ons apparten.

De nieuwe bewoner is al eens komen kijken naar het appartement en dat voelde zo maf. Ik woon hier misschien nog geen jaar, maar het voelt toch als mijn thuis (vooral door J. natuurlijk)

We hebben ook al zo veel meegemaakt in dit appartement. Voor J. is het natuurlijk zijn eerste eigen stekkie tot ruim een jaar geleden zijn bachelor pad. Hij nam Pako in huis en negen jaar later zouden hij en zijn vriendin (ik dus :P) de kleine Bruno meebrengen naar zijn nieuwe thuis.

Heel vreemd idee dat hier straks iemand anders woont en dat diegene het appartement in gaat richten naar zijn smaak.

Het vreemdste vond ik nog wel toen ik die avond zei tegen J. dat ik de nieuwe bewoner echt nog maar een broekie vond hij was 24 en J. is 33...toen herinnerde ik me opeens dat ik zelf een heel jaar jonger ben! 23, ik schrok er even van dat ik mezelf al zo oud voelde... ik geef de verhuizing de schuld. Al die dingen die we moeten regelen en doen.

We hadden al een planning gemaakt, voor de laatste week van september. Want eigenlijk zou ons nieuwe huis dan pas worden opgeleverd. Maar omdat er asbest werd ontdekt in het huis voor de bouwvakvakantie hebben ze toen in de vakantie verder moeten werken. Resultaat, wij kunnen er te vroeg in.

Gelukkig is het niet een en al stress, nee het is gezonde spanning. Ik kan niet wachten om samen met J. dit stekkie helemaal naar onze smaak in te richten zodat mensen kunnen zien dat wij er samen wonen.

Daarom ga ik bij deze een nieuwe categorie toevoegen, namelijk de paleis-updates. Waar je terecht kan voor updates betreffende de inrichting van ons nieuwe huis en de vorderingen in de verbouwing (behang, vloer, deuren en kozijnen etc.) Decorideeën en tips. En natuurlijk leuke DIY tips.

Later vandaag als eerste een update over de verschillende behangsamples. Ja, ja, vandaag gaan wij op behangjacht voor de woonkamer alvast. We zijn het gelukkig wel al eens over het kleurenschema van de woonkamer. Wij willen warme rode tinten. Nieuwsgierig. Pics van de gekozen samples volgen later vandaag.

Helemaal de oude

Jullie horen het goed, of ja... je hoort het niet meer. Geen gesnotter en gekuch. Geen koorts en geen gesnurk door verstopte luchtwegen. Ik ben weer helemaal mijn oude ik. En ik heb een heleboel in te halen heb ik wel gezien. Om te beginnen met een hele frisse nieuwe look zoals jullie al hebben kunnen lezen in mijn vorige post.

En dan nog wat spulletjes om te laten zien. Zoals bijvoorbeeld de mooie krans die ik kreeg van Kaat na het winnen van haar Give-Away en dat niet alleen, nee haar pakket bevatte ook nog eens een mooi tasje! Wat werd ik toch verwend zeg (geen wonder dat ik zo ben opgeknapt :)

Vandaag heb ik ook van Lisa hele leuke post gekregen. Op haar site ben ik namelijk ook in de prijzen gevallen (wat een bofkont ben ik hè, geluk in de liefde én in het spel)

Ik won op haar site een set gehaakte applicaties. En ik weet al precies welk shirtje ik ermee ga opleuken. Ik vind de gebruikte kleurtjes echt super vrolijk, net wat mijn basic zwart shirtje nodig heeft.

Verder ben ik hard aan het werk geweest met mijn Swaps, PIF's en Give-Away. (Ik ben heel slecht in rust nemen ik weet het) Foto's volgen binnenkort.

En last but not least... een BRUNO UPDATE!!

Bruno is vandaag namelijk onder het mes gegaan. Nee, nee, schrik niet. Hij is niet ziek of iets dergelijks. Hij is vandaag gecastreerd. Vanmorgen lieten J. en ik hem met pijn in ons hart achter bij de dierenarts en vanmiddag rond kwart over twee werd ik al gebeld. De operatie was geslaagd en of ik alsjeblieft meteen wilde komen om Bruno op te halen. (hij had het ze namelijk niet echt gemakkelijk gemaakt), met man en macht heeft hij zijn edele delen verdedigd maar moest het helaas uiteindelijk toch afleggen. Verder zijn ook zijn dubbele hoektandjes getrokken.
Toen ik hem op ging halen was hij echt zo gelukkig om mij weer te zien, en hoewel ik niet superemotioneel ben aangelegd had ik toch wel tranen in mijn ogen toen ik herenigd werd met onze lieve viervoeter. Ik heb hem naar huis gedragen (dierenartsenpraktijk is op loopafstand, heel handig aangezien wij geen auto rijden) en thuis heb ik hem het 'rompertje' aangetrokken wat ik van de dierenartassistente had gekregen zodat hij niet aan de hechtingen kan likken. In zijn pyama is hij op mijn schoot in slaap gevallen en daar is hij blijven liggen tot de baas weer thuis kwam.

Poeh Poeh daar ben ik weer

Sommige zouden het gedreven noemen, maar zelf weet ik dat ik akelig dicht bij die grens van obsessie in de buurt ben gekomen de laatste twee dagen. Ik ben namelijk bezig geweest met het maken van mijn eigen 'look' voor Adriana Updates.

Ik had al eerder gelezen over digitaal scrappen, maar gisteren kreeg ik opeens zin om het zelf eens te proberen. En nadat ik al gebruik maakte van layouts van bijvoorbeeld Shabby Blogs en Hotbliggityblog vond ik dat ik toch wel genoeg inspiratie had gevonden om het zelf ook maar eens te proberen. Het begon zo gemakkelijk. Ik vond een hele fijne website genaamd Digiscrapdepot waar ik hele mooie freebies (gratis papier en embellishments) vond.
Ik werk al vrij veel met Photoshop, en het in elkaar flansen van een mooie layout viel me dan ook helemaal niet tegen. Ik was echt supergelukkig met het resultaat. Dus... tijd voor uploaden. Ik probeerde diverse imagehosts uit, de eerste paste uit zichzelf de grote van het bestand aan waardoor de kwaliteit van het plaatje echt k&#* werd. Niet geslaagd dus. Volgende... dat leek er al meer op.

Volgens de instructies uit dit filmpje uploade ik mijn plaatje. Het zag er prima uit in Google Chrome, fantastisch in Internet Explorer... maar op de één of andere manier was mijn plaatje te smal in Mozilla Firefox, mijn standaard browser.

Ik heb zo'n best lopen klooien en aanmodderen, letterlijk gevochten met mijn computer omdat hij niet mee wilde werken. Wat ik ook probeerde het plaatje wilde maar niet passen in Firefox. Moedeloos heb ik gisteren de hoop opgegeven nadat ik wel vijf uur aan één stuk echt ALLES heb geprobeerd.

Ik had een rusteloze nacht. Ik droomde gewoon over die stomme, mislukte, vervelende **diep ademhalen Adriaantje**
Maar goed, volgende morgen. Tweede ronde (of ja, eigenlijk hondervierenvijftigste ronde maar wie houd dat nou bij hè)

Het lukte me maar niet. Ik paste zelf verschillende keren de maat aan van mijn bestand.

Maar goed, zoals jullie zien heeft mijn moeite wel geloond (uiteindelijk) mijn website heeft een nieuw jasje, zelf gemaakt. En omdat ik er zo blij mee ben ga ik jullie vertellen hoe je dit zelf ook kunt doen.

Voor het ontwerpen zelf kun je gebruik maken van de tutorial van Thecutestblogontheblock.
Let op!! In deze tutorial wordt aangegeven dat je moet werken met een bestand van 14,5"x11" ikzelf heb gemerkt dat de beste maat om mee te werken 2000x1200 pixels is (want dan past je layout ook in Mozilla Firefox. Verder kun je voor de breedte van de middelste kolom uitgaan van 34,5 cm (handig ben ik hè met al die verschillende maten pixels, inches en centimeters)

Verder met de opmaak. Heel veel digitale scrapsupplies kun je vinden op Digiscrapdepot.

Als je je ontwerp klaar hebt en hebt opgeslagen dan kun je hem het beste uploaden naar Imageshack hier hoef je je niet te registreren om plaatjes te uploaden en dus krijg je ook geen overvolle mailbox met spam zoals bij andere imagehosts.

En nu kun je de afbeelding uploaden op je blog. Dat doe je als volgt.

Log in op blogger en ga naar 'ontwerpen' en vervolgens naar 'pagina-elementen' zoals jullie misschien al weten kun je op deze pagina heel gemakkelijk gadgets toevoegen aan je website.
Dit keer gaan we een HTML code plaatsen. Klik op 'een gadget toevoegen'
Kies nu voor HTML/JavaScript
Maak GEEN titel, maar plak in het tekstvlak de code die je vind op deze site http://fryskes.blogspot.com/2010/03/attentie-je-dient-je-template-om-te.html (je hoeft de verdere instructies niet te volgen, enkel de code te knippen en te plakken.
Vervang de tekst 'DIRECT LINK' in de code door de link naar jouw achtergrond. Klik op 'Opslaan' en het venster zal sluiten.
Klik nogmaals op 'Opslaan' in de pagina-elementen
Kies nu 'Blog Weergeven'

Als je deze stappen hebt gevolgd dat zul je zien dat je blog nu de nieuwe achtergrond heeft, helemaal naar jouw eigen smaak. Maar vergeet niet het allerbelangrijkste, vergeet niet om de mensen wiens digitale scrap supplies je hebt gebruikt credit te geven voor hun werk, en lees ook altijd heel goed de voorwaarden door op hun website.

Wat vinden jullie van de nieuwe look? Mensen die met behulp van deze info ook hun blog gaan pimpen/hebben gepimpt, laat dan even een reactie achter dan kom ik even kijken.

Spoonflower

Er zijn natuurlijk echt heel veel verschillende prints te vinden wat betreft stoffen, maar toch wil ik even heel snel deze website met jullie delen.

Spoonflower is eigenlijk de Etsy onder de stoffen, want hier kun je niet alleen terecht voor de meest deverse stoffen... je kunt er ook zelf stoffen ontwerpen! Je hoort mij goed, op de website vind je een hele gave functie waardoor je gemakkelijk een mooie stof maakt van bijvoorbeeld een foto of tekening. Deze kun je vervolgens bestellen in de door jouw gewenste stof soort.

Verder kun je ook stoffen bestellen die andere ontwerpers reeds hebben gemaakt. Mijn favoriet is toch wel het stofje 'Crafty Girl' een heel vrolijk ontwerp van Jordan Elise

Echt een superleuke site, wel helemaal in het Engels maar dat mag de pret niet drukken. Hoe gaaf zou het zijn om eens iets te maken van een door jouw zelf ontworpen stofje? Ik haal in ieder geval morgen mijn potloden en viltstiften tevoorschijn.

De nieuwe bank

Ik ben zo gelukkig. Onze nieuwe bank staat dan eindelijk in het appartement. Wel lekker krap, maar we kunnen er tenminste van genieten. Ik moet wel bekennen, dat naar boven sjouwen (wij wonen namelijk op de eerste verdieping) viel nog best tegen.
Ons bankje was namelijk zwaarder dan verwacht. En het idee dat hij over minder dan een maand weer terug naar beneden zou moeten maakte hem volgens mij nog een paar extra kilootjes zwaarder.
Maar hij staat en oh wat is hij mooi! Ik ben echt zo gelukkig met deze bank. Hij ziet er zo gezellig uit.

En ze kan het goed vinden met de lederen banken die mijn vriend al had. Ze hebben de nieuwkomer heel vriendelijk welkom geheten en ervoor gezorgd dat zij zich thuis zou voelen. En hoewel ze wel even moest wennen aan de beperkte ruimte, ze was wel gelukkig dat ze nu weer een thuis had bij lieve mensen die haar heel bijzonder vinden.

Dit is namelijk de eerste bank die J. en ik samen hebben gekocht. Het eerste meubelstuk zelfs. Ja, we hebben wel eens samen een schaal of een mok of iets kleins gekocht maar deze bank is het eerste, echte grote.

Nog leuker, het was een echte impuls-aankoop. Dat vind ik zo leuk hè, als een bank zo goedkoop is dat je het geoorloofd een impulsaankoop kunt noemen... Maar goed. Ze stond echt helemaal afgezonderd van de andere meubels, kreeg schijnbaar niet genoeg aandacht een liefde en dus hadden ze haar al wat verder naar achteren gezegd.
En daar spotte ik haar als eerste. Het was liefde op het eerste gezicht en dus riep ik er meteen J. bij. En tot mijn grote verbazing (ik was ervan overtuigd dat hij nooit zou vallen voor zo'n frivole, gezellige bank vanwege zijn liefde voor leer) Maar waarachtig!! Hij vond haar dus ook een plaatje. Wat wil je, zo'n mooie degelijke bank... heel erg stevig en zo'n mooi printje. Tja, het was snel besloten dat zij in ons toekomstige huisje thuis hoorde. Een dus kochten wij haar. En gisteren is ze dan eindelijk naar huis gekomen. Ik ben zo trots op dit mooie meubel, ik denk dat ik vanavond maar op de bank ga slapen.