Geluksvogel

Deze post is voor J.

Dit klinkt een beetje raar, na alles wat er is gebeurd (lees vorige post 'Onverwacht') maar ik moet even melden dat ik toch wel een echte geluksvogel ben. Waarom? Vanwege J.
Die lieverd heeft speciaal voor mij, als soort van aandenken aan mijn eerste zwangerschap een ketting voor mij gekocht. Een hele mooie, zilverkleurig. Het bestaat uit een hanger in de vorm van een cirkel met daar twee keer in gegraveerd "Love is all around you". Zo symbolisch want ons sprotje (zo noemden we het vruchtje toen alles nog goed leek te gaan) was inderdaad omgeven door liefde van zijn/haar papa en mama. Ik pinkte wel een traantje weg. Mijn lieve schat gaf me precies wat ik nodig had...

En toen dit weekend. Ik dacht dat we gewoon even samen naar mijn opa en oma gingen... maar nee, meneer had een hele verrassing voor mij in petto. Omgeven door Opa, oma mij oom en tante ging hij opeens voor mij op de knieën! Nu had hij mij al eerder ten huwelijk gevraagd, maar door de verhuizing werden die voorbereidingen op een laag pitje gezet. Maar mijn schat vroeg mij afgelopen zaterdag wederom ten huwelijk en dit keer had hij zelfs de datum al vast gelegd bij de gemeente. Dus mag ik trots aankondigen dat ik op 4 JULI dit jaar mevrouw J. wordt!! Dus, heel erg fijn weekend gehad en lieve J. Ik houd ontzettend veel van je, bedankt voor alle steun en troost die jij me bied.

Taart!

Ik heb zo iets leuks op de agenda staan voor 19 maart. Ik heb J. en mij namelijk ingeschreven voor een workshop taarten decoreren van kookwinkel 'Kookstijl' in Oss. Natuurlijk is J. al net zo enthousiast als ik want 19 maart is toevallig ook meteen zijn verjaardag, en dus kunnen wij als hij het viert twee heerlijke zelfgemaakte taarten aan onze gasten voorschotelen. Leuk hè.

Natuurlijk maak ik me wel een beetje zorgen, want mijn gerechten komen in vergelijking met die van J. altijd op de tweede plaats... En ik wil absoluut niet onderdoen voor de andere deelnemers van de workshop. Daarom heb ik me al een klein beetje voorbereid.

Ik heb een boek aangeschaft van Petra Achtien, de eigenaresse van taartenwinkel 'de tafel van 18' in Utrecht. Het was al meteen heel erg inspirerend en ik moet toegeven dat mijn vingers nu al jeuken om aan de slag te gaan. Ik heb me suf gesurft op Youtube en Google op zoek naar alles wat er maar te weten valt over taarten decoreren. En wat vond ik... Een snelcursus taarten decoreren op VrijetijdTV van de Teleac gepresenteerd door Petra Achtien.

De complete online cursus is gratis te volgen op hun website. Superleuk.

Wat ook je vingers doet kriebelen is de serie Cake Boss van Discovery Channel. Ik heb het eigenlijk nooit echt gevolgd, maar nu ben ik volop aan het inhalen wat ik al heb gemist van de serie.

Ik ben echt heel erg benieuwd naar de cursus en ik kijk er echt heel erg naar uit. Heeft iemand van jullie toevallig al eens deelgenomen aan zo'n cursus? Ik wil echt heel graag weten wat jullie er van vonden.

Bak en kookkick

Vraag me niet waar het vandaan komt, maar ik heb me de laatste tijd toch een bak- en kookkick. Wellicht is het een soort van noodzaak om een project te hebben na alles wat er de laatste tijd is gebeurd maar hoe dan ook... ik kan er geen weerstand aan bieden.

Vorige week bakte ik al een hele lading cupcakes, met vanille glazuur en besprenkelt met hartjes. Standaard Lillifee cupcakes, dat wel. Maar ja, zoalsi k al vaker heb verteld ben ik nou eenmaal geen keukenprinses.

Maar nu wil ik daar verandering in gaan brengen. De masterchef des huizes J. heeft me al geleerd hoe ik met kruiden moet werken en hoe ik supersnel een paprika kan ontleden, maar ik heb nog nooit iets gemaakt waarvan ik dacht... Ja, dat ziet eruit zoals het plaatje. (ik werk meestal vanuit kookboeken, mijn creativiteit in de keuken is ver te zoeken.)

Dus, heb ik mezelf een project/uitdaging toegewezen. Ik ga namelijk minstens twee keer per week een gerecht van topchef kwaliteit (hopelijk) op tafel zetten. En dan bedoel ik niet alleen avondeten, nee ik ga me ook richten op taarten bakken en koekjes, brood en wat dan ook. En natuurlijk houd ik jullie op de hoogte van mijn culinaire avontuurtjes.

Ik ga beginnen met recepten uit mijn eigen kookboeken, maar als ik wat langer bezig ben lijkt het me ook wel leuk om uitgedaagd te worden door jullie, stuur me eens een recept op of een link naar een recept wat je mij uit wil laten testen.

De eerste uitdaging: ontdekken waar al die roestvrij stalen dingen op het kookgerei rek voor zijn. Wish me luck!

Onverwacht

Ik zie jullie denken, hè hè... daar is dan eindelijk weer eens een update. Ja, ik ben erg lang weggeweest.

Alle drukte met de grote verhuizing was natuurlijk één van de redenen, ...ik had een beetje onderschat hoeveel ik zelf aan de verhuizing mee zou moeten helpen. Sorry, maar als het niet met knutselen te maken heeft ben ik nogal een luie donder.

Kwam nog eens bovenop dat ik net in deze tijd werd geveld door pfeiffer, een ziekte die dus echt alle energie opvreet. Ik kon letterlijk mijn bed niet uitkomen... sterker nog, ik kon nog geen haaknaald optillen.

Omdat Pfeifer vaak gepaard gaat met een fikse keelontsteking in het begin, werd ik daar ook mee verblijd. Voor sommige is een keelontsteking niet zo'n drama... voor mij wel! Afgelopen jaar heb ik namelijk opgeteld wel 12 keer keelontsteking gehad, komt dus zo'n beetje neer op 1 keer per maand. Ah fijn, ik wist al van vroegere bezoekjes aan de KNO arts dat ik nogal abnormaal flinke amandelen heb (die er eigenlijk dus al uit hadden gemoeten toen ik klein was) maar nu door al het littekenweefsel van al die verschillende keren keelontsteking zijn ze dus nog flinker, tot op het punt dat ze mij ademhalingsproblemen geven, (met name bij huilbuien, die ik recentelijk veel heb gehad... lees verder voor meer info)

Dus, binnenkort gaan ze er toch nog uit is de planning.

Goed, alles was nog niet shitty genoeg... dus daar kon nog wel een schepje bovenop mijn contract bij mijn huidige werkgever werd niet verlengd. Wat kan ik zeggen, ze waren niet echt blij met mijn ziekte ook al gaven ze dat natuurlijk niet als reden op... dat mag natuurlijk niet.

Dus over een maandje moet ik in de WW, als ik niet snel iets anders ging.

Met kerst kregen J. en ik dan eindelijk een keer goed nieuws... Ik bleek zwanger van ons eerste kindje!!! Pfeifer was gelukkig uit mijn lijf dus ik was goed gezond en alles... Afijn... wij leefden dus op een roze wolk ondanks alle tegenslagen.

Bedachten al een naam, hoe we de kinderkamer zouden inrichten... Ik fantaseerde over hoe ons kindje eruit zou zien, of het een jongen of een meisje zou zijn... in mijn gedachten had ik het al vele malen vastgehouden en geknuffeld en ik hield er al heel erg veel van.

Met tien weken (vorige week) viel onze droom in duigen, want het vruchtje in mijn buik had geen hartactie... missed abortion.

Ik heb hele dagen achter elkaar gehuild en verdriet gehad. In alle eerlijkheid... ik heb net ook nog een verschrikkelijke huilbui achter de rug... het voelt gewoon als zo'n groot verlies. Die opmerkingen van 'je bent nog zo jong' of 'er komen wel nieuwe zwangerschappen' helpen ook echt voor geen meter. Ik heb pijn in mijn hart en die lijkt nooit meer weg te gaan. Voor mijn gevoel was dit gewoon mijn eerste kindje, hoe klein dan ook. Het was een begin.

Nog zo'n schrale troost 'er zal dan toch wel iets mis zijn geweest met het vruchtje' of 'je kunt het beter zo hebben dan een doodgeboren of zwaar gehandicapt kindje'. HELPT NIET!!

Hier laat ik het even bij, mijn 'lucht mijn hart' post. Zodra ik weer wat positiviteit in mijn hart heb dan zal ik op mijn gemak de ontwikkelingen op jullie blogs weer gaan lezen, maar nu voel ik me zo'n beetje omgeven door een heel groot zwart gat.