Dag drie zonder schaar

Mijn naaimachine heeft afkickverschijnselen. Ze is depressief, heeft last van verlatingsangst en denkt dat ik meer aandacht heb voor de hond dan voor haar.

Helaas moet ik toegeven dat ik de laatste tijd inderdaad vrij weinig met mijn naaimachine heb gewerkt, maar in mijn verdediging; Ik kan er niets aan doen.

Ik heb zelfs al een stapel oude kleding verzameld om helemaal te vernielen om er vervolgens iets moois van te maken, maar ik zit vast. Ik kan geen kant op, want lieve mensen... mijn stofschaar is gesneuveld. Ja, het is echt zo. Hij viel in twee stukken en een schroefje. Ik heb nog geprobeerd om hem op te lappen, maar het mocht niet meer baten.

En hier zit ik dan, mijn naaimachine bemoedigend toe te spreken... morgen haal ik een nieuwe schaar dan mag je weer aan het werk. Dan leeft ze even op, maar een paar minuten later zakt ze weer terug in haar depressie.

Ik moet eerlijk toegeven... ik mis mijn schaar ook wel heel erg hoor. Ook ik heb last van afkickverschijnselen. Afgelopen weekend hebben J. en ik, zoals jullie eerder hebben kunnen lezen, grote opruiming gehad. En zo'n opruim-project levert mij altijd nieuwe knutselmaterialen op. Zoals bijvoorbeeld de stof van oude kleding die we niet meer willen.
Dit weekend had ik echt 'the motherload!' want naast kleding, vonden wij ook nog een paar één-persoons dekbedovertrekken van mijn oude slaapkamer terug.
In mijn hoofd heb ik die al verknipt tot mooie lapjes, maar dan keer ik terug in de kijharde werkelijkheid... waar ik geen goede schaar heb.

Nog één dag, houd ik mezelf voor, en dan heb ik een nieuwe schaar.

Nog één van mijn nieuwe aanwinsten, een grant foelart van mijn schatje die het jammer vind om hem over zijn mooie lederen bank te hangen.

In mijn hoofd heb ik van deze lap al verschillende nieuwe tassen gemaakt.


Verder nog een aantal kledingstukken, een mooi transparant bloesje waar ik een soort van bolero van wil maken.

Een licht blauw topje, dat ik ooit eens heb gekocht omdat ik de print zo mooi vond. Ik heb hem eigenlijk nooit aan omdat hij niet echt mooi valt. Het maakt mijn schouders heel erg breed namelijk.

Een hele kekke blouse van mijn schatje in blauw en wit.

En de kroon op het werk... Een mooi legerkleurig jasje, echt heel vet. En geen vlekken, geen ontbrekende knopen. Hij wil hem alleen niet meer hebben omdat de kraag gescheurd is. Ik kan wel wat met die mooie, dikke stof.
Nu alleen nog een schaar.