Slip-cover Reiki tafel

Dit jaar kreeg ik voor mijn verjaardag van mijn ouders en vriend een naaimachine. Een Toyota. Was ik hard aan toe, want ik kreeg gewoon regelmatig kramp in mijn handen van het naaien met de hand. Ik maak graag knuffels, kussentjes of gastendoekjes, kleine projectjes dus eigenlijk.

Tot de dag dat mijn vriend aan mij vroeg om een slip-cover te maken voor zijn behandeltafel. Hij is namelijk Reiki meester en omdat hij straks een eigen praktijk gaat openen in ons nieuwe huis, wilde hij ook een mooie, warme tafel in plaats van dat rode leer waarmee de tafel is bekleed. Lijkt me ook niet echt prettig met dit warme weer, opstaan van een lederen behandeltafel. Plakkie, plakkie.

Hij kocht een lap stof van drie meter! Zo'n grote lap, daar had ik nog nooit mee gewerkt. Maar goed, vanochtend ging ik vol goede moed aan de slag. Nou ben ik helemaal niet het type om te werken naar een patroon. Ik maak liever iets uit de losse pols, soms vind ik zelfs de zomen omspelden te veel moeite, maar ja... als ik zo'n groot project maak dan kom ik daar natuurlijk niet omheen.

To the drawing board!!

Echt een patroon kan ik het niet noemen, daarom noem ik het maar 'mijn plan van aanpak' De tekst in het groen heb ik er bij gezet nadat ik de slip-cover af had om mijn stappen een beetje beter uit te leggen voor jullie. Ik schrijf nogal in telegramstijl als ik zo'n plan van aanpak maak.

Heel beknopt heb ik dus uitgetekend wat ik in gedachte had voor het project. Toen was het tijd om aan de slag te gaan.

Geloof me als ik zeg dat het wel even afzien was. Ik werk nu dus nog op een kleine eettafel en ik kan je wel vertellen dat dat niet erg handig is als je met zo'n grote lap stof werkt.

Mijn kleine Toyota kreunde en pufte van die ellenlange zomen die hij moest afstikken, maar hij gaf het niet op. Ik sprak hem natuurlijk regelmatig bemoedigend toe 'nog maar een klein stukje, je kan het... Zet hem op.'

Mijn vertrouwde naaimachine was bijna even blij als ik toen het af was. Dit was zonder enige twijfel ons grootste project ever! Maar het resultaat mag er zijn al zeg ik het zelf.

Hij staat zoals je ziet op het moment midden in de woonkamer, maar wees gerust normaal gesproken kunnen we daar wel gewoon onze konten keren.

Maar ja, in een appartement is nou eenmaal de ruimte beperkt en de tafel moest natuurlijk wel even model staan voor zijn nieuwe jas.

Ik ben erg benieuwd wat jullie er van vinden. Wees niet te streng voor mij hè, ik heb nog nooit zoiets groots gemaakt.