zaterdag 31 juli 2010

Stylish blogger award.

Ik moet jullie een geheimpje verklappen. Eigenlijk ben ik in het echte leven helemaal niet zo modieus, dat ik dan ook van Caet de ´Stylish blogger award´ kreeg was de eerste gedachte die door mijn hoofd ging... 'Huh?'

De tweede gedachte was, dat ik het waarschijnlijk niet goed had gelezen... maar ook de tweede, derde en vierde keer las ik steeds hetzelfd. Ik had een 'Stylish blogger award' gewonnen. En wat moest ik daarvoor doen? Vijf dingen vertellen over mijzelf, die jullie nog niet van mij weten.

Nou, here goes...

  1. Ik zal beginnen met wat volgens vele mijn meest schokkende eigenschap is: Ik houd helemaal niet van chocolade. Ja, je hoort mij goed. Ik, Adriana... vind chocolade vies! En niet zo'n klein beetje ook niet.
  2. Ik ben in het dagelijks leven naast fanatiek knutselaar ook nog eens edelsteen therapeute. Ik heb een certificaat en alles. Ik geloof namelijk dat die mooie wonderen der natuur naast schoonheid ook nog andere dingen te bieden hebben. De mooiste stenen vind ik Maansteen, Labradoriet, en Celestien.
  3. Ik ben perfectionistisch. Helemaal wat betreft schrijven. Als ik een brief schrijf en ik vind een letter of getal niet mooi, dan verpest dat voor mijn gevoel de hele brief en begin ik overnieuw. Gek genoeg heb ik die obsessie alleen met brieven die ik zelf schrijf. Van brieven van andere mensen vind ik namelijk bijna altijd dat zij een veel mooier handschrift hebben dan ik.
  4. Ik begin uit mijn schulp te komen. Heel lang droeg ik de tekenen van iemand die gepest werd op school door haar mede-studenten. Dat uitte zich in groot gebrek aan zelfvertrouwen, paranoia en faalangst. Ik begin nu meer en meer lef te krijgen en voel me ook lekkerder in mijn vel. Ik ben nu ook trots op wat ik heb gedaan, zoals bijvoorbeeld deze blog en deze vette award. Echt heel lief van je Caet!
  5. Ik laat geen dag aan me voorbij gaan zonder even een nummer van Beth Hart te hebben geluisterd. Zij is echt mijn all-time favoriete zangeres. Ik ben één keer naar een concert van haar geweest en die stem! She just blew me away! Het was echt helemaal te gek, verder houd ik ook heel erg van de muziek van ...Cher, je hoort het iemand van 23 niet vaak zeggen, ik weet het maar ik vind haar gewoon heel gaaf. (Ik mag ook heel graag naar afleveringen van de Golden Girls kijken trouwens, ook niet echt mijn leeftijd... maar wel hilarisch. En ze staan allemaal op Goinggoldenagain, een kanaal op Youtube.)



Phew, dat zit er op. Ik heb mijn hart bij jullie uitgestort. Geheimen gedeeld die ik had gezworen met me mee het graf in te nemen... maar goed. Eigenlijk valt er een zware last van mijn schouders....

Maar daar is hij weer, die last... want nu mag ik de award aan vijf anderen door gaan geven. En dat is echt héél erg moeilijk voor mij. Ik volg namelijk zoveel gave weblogs, maar goed... hier gaat hij dan.
De weblogs aan wie ik deze award graag door wil geven zijn: (tromgeroffel)

Tinke van Troosateljeeke
Suzanne van Saga Suus
Petra van Thesprinklesonacupcake
Ingrid van Ingthings
Mira van Mira's blog

Dat zijn de vijf uitverkorene. In willekeurige volgorde. Hun blogs zijn zeker een bezoekje waard. En aan hun de moeilijke taak om de award aan nog vijf personen door te geven.
Ik weet dat ik jullie opzadel met een zware last, hopelijk vergeven jullie mij, want echt het is héél héél héél moeilijk om maar vijf blogs te kiezen als ze allemaal wel zo'n award verdienen.

vrijdag 30 juli 2010

Supermotivatie!

Vandaag voor de verandering eens even lekker rustig aan gedaan. Niet gefreubeld, heb zelfs geen naald en draad, penseel, potlood, papier of wat voor materiaal dan ook in mijn handen gehad. De eettafel is akelig leeg.

Hoe dat zo komt, vandaag heb ik zo'n beetje de hele middag bij de kapper gezeten voor een nieuwe look. En ik ben er echt superblij mee. Ik val echt heel erg op nu met mijn knal roze/rode highlights. Ik heb het een beetje in een bob laten knippen, tot op mijn schouders maar wel dat het nog in een staartje kan. Dat is altijd wel handig in de zomer. En nee ik ga nog geen foto plaatsen. Wie het gezicht achter Adriana Updates wil zien, moet maar een kijkje komen nemen op de streekfair. :P

Verder heb ik hele leuke post gekregen van Ingrid van Ingthings. Zij stuurde haar volgers namelijk een superleuk kaartje en nog wat andere vrolijkheidjes. Lief hè? Zo'n post tovert een lach op je gezicht.

En ik kreeg vandaag nog meer bijzondere cadeautjes!

Van Caet kreeg ik namelijk te horen dat zij mij een 'Stylish blog Award geeft!!' Whoehoe!! Ik ben er echt superblij mee. Ben nog geen drie weken aan het bloggen en ik val gewoon al meteen in de prijzen. Nou dat werkt wel héél erg motiverend. Echt heel erg tof van je Caet, ik ben er echt superblij mee! Ik ga morgen meteen een berichtje posten waarin ik vijf diepe duistere geheimen ga prijsgeven... (nee, niet echt diep en duister en zo, maar wel wat dingen over mijzelf die jullie nog niet weten.)

Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar als je jezelf net een nieuwe look hebt aangemeten bij de kapper, dan voel ik me altijd echt super happy. Ik besloot om mijn schatje J. te verrassen. Zoals jullie ondertussen al weten, ben ik echt helemaal geen held in de keuken. Maar vandaag begaf ik me op het onbekende terrein om J. te verrassen met een gezonde Hollandse maaltijd. Ik maakte voor hem lekker hamlapjes, bloemkool met een papje en gekookte aardappeltjes. En al zeg ik het zelf... het zag er best eetbaar uit! (tot mijn verbazing :P) Ik kleedde het geheel aan met een mooi bosje gele rozen. (want zo geëmancipeerd ben ik wel, dat ik af en toe een bosje bloemen voor J. koop)

(in alle eerlijkheid, het vlees was vrij taai en de bloemkool nog best hard. Maar gelukkig vind J. dat lekkerder dan van die zachte bloemkool, dat was wel een opluchting.

Maar de lol kon niet op vandaag. Want J. had ook nog een verrassing voor mij. Ik wist het wel hoor, want al de hele dag lag er een bruine enveloppe me aan te kijken vanaf de salon tafel. Geadresseerd aan mijn schatje. Vanaf die middag toen de post werd bezorgd brandde ik al van nieuwsgierigheid om te weten wat er in het pakketje zat. Je moet weten, ik ben nogal... ongeduldig (understatement)

Toch heb ik me op wonderbaarlijke wijze in weten te houden en het pakje niet open te maken. Maar toen hij thuis kwam wees ik J. meteen op de enveloppe die op hem lag te wachten.

Moest ik toch van hem tot na het eten wachten tot ik hem open moest maken. En dat niet alleen!! Nee hij legde tijdens het eten de enveloppe ook nog eens vlak onder mijn neus. Ik had het niet meer. Toen ik het laatste piepertje naar binnen had gewerkt verspilde ik dan ook geen seconde en ripte ik de enveloppe kapot.

In het pakketje zat een schitterende armband van maansteen. En daar zit een verhaal achter. Mijn vriend kocht namelijk al eens eerder, in het prille begin van onze relatie een supermooie hanger voor me van zilver met maansteen met een hele bijzondere inscriptie. Namelijk onze namen en de datum waarop wij ons eerste afspraakje hadden gehad. (het was meteen mijn lievelingssteen :)
Later zou hij voor mij ook een verlovingsring kopen met een maansteen erin. En nu dus dit mooie armbandje. Ik ben er echt super super super blij mee.
(hij is wel witter in het echt by the way.)

Wat een TOP-DAG.

donderdag 29 juli 2010

Dappere tas

Toen ik vanmorgen wakker werd had ik een bekend gevoel in mijn vingers. Ze jeukten namelijk om aan de slag te gaan met de stofjes die ik onlangs bij Paul v.d. Berg stoffen heb gekocht.
Drie tassen heb ik onder mijn naaimachine uit weten te toveren. En ik ben echt heel trots op het resultaat.

Ik ben begonnen met mijn imitatie leer in appelgroen en de appeltjes-stof uit een vorige post. Waar ik een leuk schoudertasje van heb gemaakt. (klik op de plaatjes om deze te vergroten)
Toen ik bijna klaar was kwam ik voor mijn eerste dilemma te staan. Geen mooie bijpassende knopen in huis.Dus snel weer even terug naar Paul v.d. Berg voor een mooie houten knoop met een bloem erop. Lekker fleurijk.

Toen ik daar was zag ik ook een hele mooie streepjesstof die ook heel erg mooi bij mijn groene leer zou passen. Dus die moest ook mee. Daarvan maakte ik deze tas.

Het zelfde patroon als de vorige tas, maar door de stof kijkt deze meteen weer een stuk stoerder.
Dus ik had stoer en schattig, nu had ik zin om een mooie romantische tas te maken.

Bij Paul v.d. Berg wees 'the man himself' mij op een nieuwe print die hij zelf had ontworpen. Namelijk 'dapper'. Het doet een beetje denken aan Pip studio, maar dan toch met wat lichtere tinten.


Veel vogeltjes, bloemen, een aantal vintage plaatjes en gewoon een hoop gezellige kleurtjes. Maar deze stof paste niet echt bij mijn groene leer. Dus, tijd om de schaar te zetten in de grande foulard van mijn schatje. En het resultaat mag er zijn al zeg ik het zelf. Een superlief !omkeerbaar! schoudertasje.













woensdag 28 juli 2010

lekker buiten werken

Zoals ik al meerdere malen heb ingewreven...ehm, ik bedoel dus verteld :P, krijg ik binnenkort in ons nieuwe huis een eigen knutselkamer. Jippie!!

Maar om mijn laatste dagen aan de eettafel wat prettiger te maken hebben mijn vriend en ik deze gepimpt. Met een supervrolijk tafelkleed. Als ik nu aan het knutselen ben waan ik me in een schitterend bloemenbed, met allerlei mooie kleurtjes om me heen. (eigenlijk moet ik ook iets van een luchtverfrisser neerzetten met viooltjes-geur) En die mooie bloemetjes werken inspirerend. Ik haak echt mega veel bloemetjes de laatste tijd, op het moment staat de teller al op iets van zeventien!! Waaronder natuurlijk ook een aantal gave blauwe bloemetjes voor in mijn blauwe Give-Away pakket, die ik natuurlijk nog niet laat zien. Kom zeg, en dan de verassing een beetje bederven.

Meer vrolijk nieuws, sockbunny Babs is thuis! Whoehoe, ik won de lieve knuffel in de Give-Away van Caet. En die was zo lief, om gewoon voor ALLE deelnemers een sockbunny te maken. Hoe lief is dat! Ik ben er echt helemaal gek op, en ik weet zeker dat mijn nichtje hem ook geweldig gaat vinden.

Maar Babs mag eerst nog een paar nachtjes bij ons logeren tot ze weer moet verhuizen naar een andere plaats. Een kleine rustpauze dus.

Verder heb ik mij en mijn schatje officieel ingeschreven voor de streekfair, kom maar eens een kijkje bij ons nemen op 12 september. Voor bezoekers van mijn blog ligt namelijk een leuke (gratis) verrassing te wachten. Hoe je die kunt bemachtigen? Stuur een mailtje naar adriana87@live.nl waarin je aangeeft dat je naar streekfair Maashorst gaat en ik stuur je een exclusieve cadeaubon op die je dus recht geeft op een geschenkje.

En!!! Mijn kunsthars is binnen. Dat wordt lekker freubelen de komende tijd. Maar ik beken, ik ben best zenuwachtig om hiermee aan de slag te gaan, want de gebruikshandleiding is zowat dikker als het woordenboek!

Maar jullie kennen mij, ik laat me nergens door tegenhouden!

dinsdag 27 juli 2010

Spannend, spannend, spannend

Het is besloten... binnenkort gaan J. en ik voor het eerst met een kraampje op een streekfair staan hier in de buurt. Wel maar met een tafeltje van 2x1 maar ik vind het toch héél erg spannend.

Kennen jullie dat gevoel? Een eerste, soort van presentatie, aan het publiek van de spulletjes die je hebt gemaakt. Ik vind het ook supermoeilijk om te bepalen wat ik mee wil nemen naar de fair. Het moeilijkste vind ik nog wel het bepalen hoe we de kraam in moeten richten. Ik ben namelijk altijd heel erg kritisch op mezelf en wat ik maak en ik wil gewoon een echte blikvanger van een kraam hebben natuurlijk. Dus... zal ik gewoon van alles wat meenemen, haakwerk, naaiwerk, zeepjes, knuffels, sieraden, schilderijen en de hele heutemeteut... of kan ik beter alleen naaiwerkjes, of alleen zeepjes doen, alles van één onderwerp dus. Wat vinden jullie?


Ik heb daarom heel erg de neiging om maar gewoon allemaal gloedje nieuwe spulletjes te gaan maken. (in alle eerlijkheid grijp ik natuurlijk ieder excuus aan om te kunnen freubelen, maar dat even tussen ons ;)

ik heb weer een aantal mooie lapjes op de kop getild bij mijn all-time-favo (en enige) stofwinkeltje hier in de buurt Paul v.d. Berg stoffen. Daar hebben ze namelijk een heel uitgebreide selectie lapjes. En, ik kon mijn geluk niet op!!! Buiten stond namelijk een groot rek met daarop verschillende stoffen, mooie stoffen voor maar 1 EURO PER METER!!! Ik moest even in mijn arm knijpen om te controleren of ik niet droomde.

Verder heb ik ook stof ingeslagen voor een nieuwe tas. Ik sleep nu namelijk eigenlijk continu zo'n iniminie bruin tasje mee, terwijl ik juist heel erg houd van lekker vrolijke, opvallende accessoires. En nu ik een mooi patroon heb gevonden voor een schattig handtasje en ik weer een schaar heb (twee zelfs, zodat ik nooit meer zonder kom te zitten!) is het weer tijd om achter mijn naaimachine te kruipen.

Voor mijn nieuwe tas heb ik de stofjes hiernaast ingeslagen. De appelgroene lap imitatie-leer had ik al dus daar wilde ik de rest op afstemmen. De twee andere stofjes zijn al bijna even kleurrijk als ikzelf. Perfect dus. En ik vind het printje met de appels gewoon om op te vreten. Zo lief.


Ik heb trouwens bij de Zeeman weer wat bolletjes wol gescoord, hele mooie kleurtjes en extra zacht. Dat worden weer een paar mooie knuffels denk ik. Voorlopig hoef ik me dus niet te vervelen.

Máár voor mijn eerst volgende project ga ik toch weer een kleine sprong maken naar het sieraden maken. Ik heb namelijk een filmpje gezien over hoe je met zilverdraad hele mooie sieraden kunt haken. Dus dat wil ik eerst uitproberen.

maandag 26 juli 2010

Dag drie zonder schaar

Mijn naaimachine heeft afkickverschijnselen. Ze is depressief, heeft last van verlatingsangst en denkt dat ik meer aandacht heb voor de hond dan voor haar.

Helaas moet ik toegeven dat ik de laatste tijd inderdaad vrij weinig met mijn naaimachine heb gewerkt, maar in mijn verdediging; Ik kan er niets aan doen.

Ik heb zelfs al een stapel oude kleding verzameld om helemaal te vernielen om er vervolgens iets moois van te maken, maar ik zit vast. Ik kan geen kant op, want lieve mensen... mijn stofschaar is gesneuveld. Ja, het is echt zo. Hij viel in twee stukken en een schroefje. Ik heb nog geprobeerd om hem op te lappen, maar het mocht niet meer baten.

En hier zit ik dan, mijn naaimachine bemoedigend toe te spreken... morgen haal ik een nieuwe schaar dan mag je weer aan het werk. Dan leeft ze even op, maar een paar minuten later zakt ze weer terug in haar depressie.

Ik moet eerlijk toegeven... ik mis mijn schaar ook wel heel erg hoor. Ook ik heb last van afkickverschijnselen. Afgelopen weekend hebben J. en ik, zoals jullie eerder hebben kunnen lezen, grote opruiming gehad. En zo'n opruim-project levert mij altijd nieuwe knutselmaterialen op. Zoals bijvoorbeeld de stof van oude kleding die we niet meer willen.
Dit weekend had ik echt 'the motherload!' want naast kleding, vonden wij ook nog een paar één-persoons dekbedovertrekken van mijn oude slaapkamer terug.
In mijn hoofd heb ik die al verknipt tot mooie lapjes, maar dan keer ik terug in de kijharde werkelijkheid... waar ik geen goede schaar heb.

Nog één dag, houd ik mezelf voor, en dan heb ik een nieuwe schaar.

Nog één van mijn nieuwe aanwinsten, een grant foelart van mijn schatje die het jammer vind om hem over zijn mooie lederen bank te hangen.

In mijn hoofd heb ik van deze lap al verschillende nieuwe tassen gemaakt.


Verder nog een aantal kledingstukken, een mooi transparant bloesje waar ik een soort van bolero van wil maken.

Een licht blauw topje, dat ik ooit eens heb gekocht omdat ik de print zo mooi vond. Ik heb hem eigenlijk nooit aan omdat hij niet echt mooi valt. Het maakt mijn schouders heel erg breed namelijk.

Een hele kekke blouse van mijn schatje in blauw en wit.

En de kroon op het werk... Een mooi legerkleurig jasje, echt heel vet. En geen vlekken, geen ontbrekende knopen. Hij wil hem alleen niet meer hebben omdat de kraag gescheurd is. Ik kan wel wat met die mooie, dikke stof.
Nu alleen nog een schaar.

zondag 25 juli 2010

Haarband Elizabeth

Gewinterde haaksters/breiers zijn vast wel bekend met handwerkwalhalla Ravelry. Hier vind je echt een overdosis aan patronen voor de allerleukste haak- en breiwerkjes. Niet alleen kleding, maar ook leuke knuffels, home accessoires en hele leuke hebbedingetjes.

Ook heb ik een hele leuk patroon gevonden voor een snel haakwerkje, leuk voor bijvoorbeeld in de trein of de bus, onderweg. Heel handig.

Het gaat om een haarband, een onmisbaar haar-accessoire voor mensen met lang haar, helemaal met die warme zomermaanden.

Bij mij is het helemaal handig want ik heb namelijk mijn pony in een lok laten knippen die ik niet achter mijn oor kan doen, dus in de zomer zit ie zo lekker geplakt tegen mijn voorhoofd... niet fijn.

Het patroon staat op de website Naida's Crochet en is wel helemaal in het Engels, maar de stappen zijn echt heel gemakkelijk te volgen. Ik heb gekozen voor het model 'Elizabeth' maar er staan nog twee andere patronen voor haarbanden op de site.

Nu werkt Naida wel met dikke wol en een dikke 5mm naald. Ik vind zo'n dikke wol niet echt charmant in de zomer. Dus die heb ik vervangen door katoenen draad en een dunnere naald, als je dan gewoon een wat langere ketting maakt (de ketting die dus langs je achterhoofd gaat) dan krijg je ook op deze manier een heel leuke haarband.

Dit is mijn resultaat...

Ik ben echt heel erg blij met het resultaat. Ik houd namelijk heel erg van vrolijke kleuren en dat knalroze katoen in mijn haar valt natuurlijk lekker op.

Let trouwens maar niet op die witte vlekjes op de foto, ik kijk namelijk in de badkamer spiegel en soms...tijdens het tandenpoetsen vliegen sommige druppeltjes... De rest kunnen jullie je vast wel voorstellen.

Maar toch is dit haarbandje nog maar een 'beta-versie' ik ben namelijk van plan om in hetzelfde patroon iets van kralen te verwerken. Om het wat sjieker te maken.


Als jullie besluiten om dit patroon ook uit te proberen dan zou ik het heel erg leuk vinden als jullie mij een kiekje willen sturen, en zet daar dan eventjes bij of je het wel of niet leuk vind als ik de foto op mijn weblog zet.

Echt een leuk projectje voor even tussendoor! Ik had de mijne met een klein kwartiertje af.

Wachten op kunsthars

Sinds ik de laatste aflevering van 'Het mooiste sieraad maak je zelf' heb gezien, heb ik echt het halve world wide web afgespeurd naar inspiratie voor mooie juweeltjes om zelf te maken.

Op verschillende sites zag ik hele mooie scrabble tile pendants zoals bijvoorbeeld op de weblog van Lila&Lime.

En ik zag ook plaatjes van hele mooie wire wrap juweeltjes D'Elle juwelen die hier uitlegt hoe je mooie wire wrapped oorbellen kan maken.
Maar het allerleukst vond ik nog wel de Resin tutorials op Youtube, want daarmee kun je echt héle unieke sieraden maken. Vooral de Tutorials van John W. Golden die in een driedelige serie uitlegt hoe je Resin (kunsthars) kunt gebruiken om hele mooie sieraden te maken.


Deel twee en deel drie kun je bekijken op John's youtube pagina. De resultaten zijn echt zo mooi dat ik meteen zin kreeg om zelf met dit goedje aan de slag te gaan.

Als je het resultaat ziet, lijkt het echt alsof het heel moeilijk is om te maken maar als je bovenstaande tutorials hebt bekeken dan zul je zien dat het in de praktijk allemaal best meevalt. En dat vind ik dus helemaal niet vervelend.
Als het goed is krijg ik in de loop van volgende week mijn eigen kunsthars binnen met mallen en dan kan ik dus zelf proberen of het mee valt of niet, ik houd jullie op de hoogte.

Als iemand van jullie toevallig ervaring heeft met het werken met kunsthars, dan zou ik het echt super vinden als je over je ervaring verteld in een reactie.

Als je dan ook ziet wat je er allemaal van kunt maken:

By the way, ik wilde me eigenlijk ook een keer gaan wagen aan het maken van een scrabble tile pendant, nu gebruiken ze hiervoor in de youtube tutorials meestal Diamonds Glaze van Judikens maar die kan ik dus nergens vinden. Als iemand weet waar ik dit (online) kan kopen, zou ik het heel fijn vinden als je dat achterliet in een reactie. Een alternatief voor Diamond Glaze vind ik ook prima, als het maar hetzelfde effect heeft.


zaterdag 24 juli 2010

De grote opruiming

Vandaag geen tijd voor knutselen, maar wel voor creativiteit want... we gaan opruimen. Zoals ik in vorige posts al heb verteld gaan mijn vriend en ik binnenkort verhuizen naar ons eerste huis (i.p.v. appartement)

Hoogste tijd om vast eens te kijken wat we allemaal meenemen, en wat we zo gezegd weg pleuren. Ik heb er al zin in, want ik vind opruimen echt héél erg leuk... maar niet heus. In ieder geval, het hoort er bij. Wat ik wel leuk vind is dat we ook onze kledingkasten gaan uitmesten en dat ik dan mooi alles wat we niet meer willen ga verknippen tot fat-quarters om daar weer lekker mee te freubelen. En dat is natuurlijk wel weer leuk aan opruimen.

Verder vind ik het ook altijd wel grappig hoe je tijdens opruimen regelmatig dingen terug vind, die je eigenlijk niet hebt gemist, of waarvan je was vergeten dat je het had... en dat dat dan een 'onmisbaar' iets is. Althans in mijn hoofd is zoiets snel onmisbaar. :P

Ik weet dat we ook verschillende dingen weg moeten doen, omdat het niet praktisch is om ALLES mee te nemen... maar ja, gelukkig heb ik mijn vriend om me daar regelmatig aan te helpen herinneren.

vrijdag 23 juli 2010

Give-Away extra info!!

Ik ben gek op lekkere luchtjes. Parfum en zeepjes of van die potpourri zakjes.

Als klein meisje mengden mijn nichtje en ik regelmatig zelf geplukte bloemetjes met water om zelf parfum te maken.

We plukte de bloemetjes dan bij opa en oma achter in de tuin en het was een soort van wedstrijdje wie het lekkerste luchtje kon maken.

Later kreeg ik voor een verjaardag een kit om parfum te maken en uiteindelijk breidde mijn liefde zich nog meer uit en begon ik zelf zeepjes te maken. Echt heel leuk. En nou kwam ik onlangs bij de Xenos siliconen ijsblok-vormpjes tegen in de vorm van bloemetjes en hartjes voor maar 0,89 cent. Ik zag er geen ijsblokjes in, maar wel hele zomerse bloemetjes.

By the way, voor mijn uilen zeepje Give Away krijgen drie geluksvogels als troostprijs een gehaakt tastje met een aantal van deze lekker geurende Apple Roze bloesemzeepjes.

En dan nu... het mysterie geschenk dat de winnaar van de uilen-zeep Give Away ontvangt

Tromgeroffel A.U.B.

de winnaar krijgt naast het mooie, lekker ruikende zeepje een 'Blauw' geschenkpakket. Gehaakte bloemetjes, cardstock met vier mooie blauwe patronen, een zilverstift én een unieke armband. Alles in het thema blauw.

Verder zal ik iedere keer dat ik de vijftig volgers haal een Give-Away organizeren. Dus meld je snel aan als volger en blijf op de hoogte van alle Give-Aways!

Let op; je bent niet verplicht om volger te zijn om mee te doen aan een Give-Away, je bent niet verplicht om een link naar de Give Away te plaatsen op jouw site... maar ik zou deze dingen wel heel erg waarderen.

Bruno, de granny-square pikkedief

Ik wist zo zeker dat ik al genoeg vierkantjes had gehaakt voor een mooie kussenhoes. Echt 100 procent zeker was ik van mijn zaak.
Ik kon me nog precies herinneren hoe ik de vierkantjes al had uitgelegd zoals ik ze aan elkaar wilde naaien. Alle negen. Ik had er echt negen. Maar toch lagen er maar acht vierkantjes op de eettafel tafel toen ik vanmorgen verder wilde gaan met mijn projectje.

Ik begon echt aan mijzelf te twijfelen. Had ik me dan vergist... tja dat moest dan wel. Dus vol goede moed begon ik gewoon een nieuw vierkantje te haken.

Ik was al bijna klaar toen ik opeens merkte ik dat het verdacht rustig was in ons appartement. Mijn vriend was naar het werk, en de papegaai zat op zijn stokje... maar de grootste onruststoker bij ons in huis was nergens te bekennen. En dus besloot ik zelf maar eens op zoek te gaan naar de dappere dwergpincher.
En wat zag mijn oog!!?

Ik heb wel eens verhalen gehoord dat huisdieren steeds meer op hun baasjes gaan lijken... ik had niet gedacht dat mijn liefde voor haken en haakwerkjes ook onze hond zou besmetten.

Maar goed, ik heb hem dat vierkantje toch maar laten houden om lekker te knauwen, want het was al helemaal nat gezeverd door die kleine deugniet. En tja, dat is niet echt lekker voor een kussen.

En eerlijk gezegd, vond ik het ook wel heel erg schattig om te zien. Die kleine smiecht met zo'n 'uh oh' blik in zijn oogjes.

Nee, ik heb hem zijn nieuwe speeltje maar laten houden, ik ga toch niet liggen op een kussen nat van hondenkwijl, hij vond het zo leuk en ik had de andere toch bijna af.
En de leuke foto's maken een heleboel goed. Niet dan?


Betrapt!!


donderdag 22 juli 2010

de Onthulling; het sieradenkistje

Een paar dagen geleden schreef ik over het walhalla dat de Action is voor mensen met een passie voor knutselen en freubelen. Ik vertelde jullie over de mooie verzameling papier die ze verkochten, en ook over het sieradenkistje van onbewerkt hout dat ik had aangeschafd om te ´Pimpen´.

Je kunt die post hier nog eens bekijken.

Ik begon dus met dit sieradenkistje. Stap één was om het geheel uit elkaar te halen. Er zat namelijk een mooi handvat op het laatje, en het spiegeltje moest even los.

Daarna heb ik het hele sieradenkistje glad geschuurd. Dat was hard nodig want het was zo´n beetje één en al splinter dat ding. Echt niet leuk, en niet echt fijn om mee te werken.

Maar goed, toen alles geschuurd was werd het tijd om een kleur uit te kiezen. Ik gebruikte hiervoor een mengeling van ongeveer vijf delen blauw tegenover één deel geel en kreeg een mooie, blauw/groenige tint.

Mijn vriend schilderede het spiegeltje, omdat ik niet echt talent heb voor het netjes afplakken van randjes... en ik wilde natuurlijk niet de spiegel blauw/groen schilderen.

Maar goed, toen alles was geschilderd en gedroogd heb ik het geheel gecoat met een laagje Mod Podge, waardoor het kistje een supermooie glans kreeg.

Toen ook die droog was heb ik samen met J. het papier uitgezocht wat we wilden gebruiken om ons sieradenkistje nog mooier te maken.

Nadat het papier was gemeten, gesneden, geplakt en gedroogd kreeg ook deze een laag Mod Podge over zich heen.

Terwijl het droogde kreeg ik opeens een ingeving voor de zijkant. Want het papier dat ik tot nog toe had gebruikt was eigenlijk net te kort om ook de zijkanten mee te bekleden. Gelukkig had ik nog een zilverkleurige stift waarmee ik (toen de Mod Podge weer droog was) op de zijkanten en achterop de spiegel een mooi patroon heb getekend.

Als laatste hebben we alles weer terug in elkaar geknutseld. Dus, handvat op het laatje en spiegeltje weer gemonteerd. (en hij draait nog ook! Joehoe!!)

Wat vinden jullie van het resultaat?


woensdag 21 juli 2010

Het mooiste sieraad maak je zelf

Sinds ik niet meer verplicht iedere vrijdag hoef te kijken naar School TV Weekjournaal kijk ik eigenlijk niet echt veel meer naar de Teleac.

Vandaag kwam ik erachter hoe jammer dat eigenlijk is, want de Teleac heeft echt hele leuke, creatieve programma's, waaronder het programma 'Het mooiste sieraad maak je zelf'. Dat is een zesdelige reeks waarin verschillende technieken worden behandeld om sieraden te maken.

In één aflevering leren ze je zelfs hoe je van kroepoek. Ja, dat spul wat je bij de Chinees mee krijgt bij je eten. Daar maken ze dus een broche van. Echt heel bijzonder.

In alle eerlijkheid ben ik vrij nieuw wat betreft het maken van sieraden, ik was eigenlijk op zoek naar manieren om met kunsthars mooie sieraden te maken. Zo kwam ik via Google op de site van de Teleac.

De complete serie 'Het mooiste sieraad maak je zelf' kun je gewoon hier bekijken... voor NIKS!

En je krijgt gewoon meteen zin om zelf mee te freubelen. Resultaat? Een mooie nieuwe armband van transparante kralen, parels en mooie rode kralen. Echt heel mooi, de draad zelf is koperkleurig, en de draad waar ik de tussenstukjes van heb gedraaid is zwart.

Ik ben echt blij met het resultaat en ik weet nu al wie ik hem kado ga doen.

Maar dat is nog niet alles. Op de website van Teleac vind je ook complete programma's over bijvoorbeeld...

Complete afleveringen met duidelijke uitleg en mooie voorbeelden. Echt een bezoekje waar die Teleac.

Score!! hoera voor Marktplaats

Zoals jullie misschien al wel weten kun je op Marktplaats, als je er snel genoeg bij bent, ook veel mooie spulletjes vinden...voor niks!

Omdat mijn vriend en ik binnenkort gaan verhuizen naar ons eerste echt huis, met vier slaapkamers in plaats van één hebben we mooi een kamer over voor een hobbykamer for me. Whoohoo!

Voor ons nieuwe huis kijken typen we bij Marktplaats regelmatig bij zoekopdracht 'gratis' in. Want ons kan het echt niet schelen hoe lelijk of kapot iets is, samen kunnen we er iets van maken... dat weten we.

Kwam ik toch tot mijn uiterste verbazing gisteren voorbij een gratis tekentafel van Nestler. Heel handig, want ik mag graag tekenen en omdat veel tekenaars tegenwoordig gebruik maken van een CAD tekenprogramma, zijn veel van die tafels overbodig geworden.

Het handige is dat je hem volledig in hoogte kunt verstellen. Je kunt het blad kantelen, maar je kan er ook gewoon op werken als een standaard tafel. Meetapparatuur zat er allemaal nog bij!! En een groot blad, super handig als bij het tekenen van patronen.

Dus gisteren mijn broer ingeschakeld om even mee te rijden met de auto van mijn pa, want... zo'n tekentafel neemt nogal wat ruimte in beslag. Die neem je niet even mee in een Fiat Panda, of achterop de fiets. (waar ik het meestal mee moet doen aangezien ik geen rijbewijs heb.)
Maar goed, broerlief stond meteen voor me klaar. Heb hem nog gevuld met een warme maaltijd alvorens we vertrokken richting tekentafel.

En om ongeveer half acht, gisteren pronkte mijn nieuwe tafel in onze schuur... tja, ik kan hem niet kwijt in het appartement.

Het vreet eerlijk gezegd wel aan mij hoor, de wetenschap dat ik zo'n mooie hobbytafel heb terwijl ik hem nog niet kan gebruiken. Dat valt wel een beetje tegen.

Maar hoe dan ook, ik ben echt superblij met de mooie tafel.

dinsdag 20 juli 2010

Haken met spaghetti... uh, Zpagetti

Hè verdorie, daar druk ik weer bijna een toets van mijn toetsenbord dwars door mijn laptop. Dat komt omdat ik tegenwoordig echt héél erg gespierde vingers heb. Nu vraag je je misschien af hoe dat komt.

Nou, ik heb onlangs het haken met Zpagetti ontdekt (niet te verwarren met het soort wat je eet!)
Want het soort Zpagetti wat ik bedoel wordt gemaakt van restanten stof uit de mode-industrie, het is dus ook nog eens duurzaam ook.

Je kunt er echt hele leuke spulletjes van maken zoals bijvoorbeeld handtassen of en mooie poef. Maar probeer bijvoorbeeld ook eens een vette laptopsleeve te maken echt heel mooi van Zpagetti.
Verder kun je ook de meeste patronen voor amigurumi vertalen naar Zpagetti, je krijgt dan gewoonweg een stuk groter resultaat.

Ik zelf heb me voor mijn eerst Zpagetti project gewaagd aan een kussen voor onze grote waakhond Bruno, de dappere dwergpincher.

Je vindt alles wat je nodig hebt om met Zpagetti aan de slag te gaan op Hoooked.nl