Bruno update; wat een lange nacht

Dank jullie wel voor alle vriendelijke berichten. Met een opgelucht hart kan ik jullie vertellen dat Bruno weer helemaal zichzelf is. Hij werd nog wat slapjes wakker (logisch na al dat braken natuurlijk) maar al tijdens de wandeling leefde hij weer wat op. Toen hij eenmaal weer wat eten in zich had was hij weer snel zijn oude zelf. Sterker nog, hij is nu zo vrolijk! Hij heeft er zichtbaar van genoten dat zijn baasjes zo over hem hebben gewaakt. Dat is nog eens iets anders dan helemaal alleen op zijn kussentje in de hal slapen. Nee, onze kleine schat heeft geen enkel benut van het gevaar of de angst die zijn baasjes hebben doorgestaan.

Woorden kunnen gewoon niet beshrijven hoe opgelucht we wel niet ben dat alles goed is met ons schatje. En dat vooral dankzij J. Ikzelf moet toegeven dat ik nogal een lichte paniekaanval had. J. heeft ondanks mijn gekat (ik wordt nogal bitchy als ik mij zorgen maak om iemand waar ik van hou, niet express... maar als ik kattig doe lijkt alles in zo'n situatie sneller te gaan en snelheid is van groot belang in zo'n situatie.) zijn hoofd koel gehouden en heeft ons naar onze nood-dierenarts gekregen. J. was echt de held van de dag en van de rest van de maand wat mij betreft. Door zijn snelle handelen is alles nog goed gekomen met Bruno. Godzijdank!