zondag 8 augustus 2010

Naar de Bieb en hieperdepiep!

Ik houd van oude boeken. Bol.com en Amazon en weet ik veel welke boekhandels dan ook, ze hebben niets aan mij want ik houd van oude, tweedehandse boeken. Ik ben er dan ook echt van overtuigd dat als je een boek leest dat al vaker, véél vaker is gelezen door andere mensen... dat je er dan slimmer van wordt. Heel rare gedachte natuurlijk, maar hé... wat doe je aan een gevoel.

Zoals ik al eerder schreef, kwam er gisteren een kijker voor ons huidige apartementje. J. en ik hadden die avond ervoor nogal grandioos opgeruimd en zaten die ochtend echt te stressen over de kleinste onvolmaaktheden. 'Er zit nog één stofje op de televisie' en 'Er ligt een draadje van de hond zijn flos op de grond' En op de een of andere manier, ongeacht hoe goed je hebt gepoetst... op zo'n momenten wordt je echt te perfectionistisch. En ondanks hoe aardige bezoekers we ook kregen, het was toch best wel een opluchting toen ze weer vertrokken. J. en ik slaakte dan ook hoorbaar een zucht van opluchting. Alle stress viel van ons af.

J. kroop lekker terug in zijn nest en ik besloot om weer eens een bezoekje te brengen aan mijn Walhalla... de bibliotheek.

Ik ben echt verslaafd aan lezen namelijk en ongeacht ik heel erg onder de indruk ben van het boek Web van Ink van Cornelia Funke... ik was eigenlijk toch wel toe aan een 'guilty pleasure' een boek wat niet zo literair correct is, maar wel héél vermakelijk.
En ik geef toe, ik ben een enorme fan van zoetsappige kasteelromannetjes, maar ik heb een regel. Voor ieder romannetje dat ik lees, moet ik van me zelf ook een 'echt' boek lezen. En met echt bedoel ik een boek waarin de hoofdpersonen wel van elkaar af kunnen blijven.
In de bieb week ik al snel van mijn pad en belande ik op de een of andere manier toch in de hoek romans... dus ik herinnerde mezelf streng aan mijn belofte. Met tegenzin keerde ik Kathleen Woodiwiss en Rosemary Rogers de rug toe en begaf ik mij naar het zwaardere werk.
Ik kwam thuis met een thriller; A Stranger in the House van schrijfster Gloria Murphy, dat gaat over een vrouw die samen met haar dochter intrekt bij haar vriend. De man heeft echter nogal wat 'bagage' zijn eerste vrouw is vermoord en zijn dochter zit in een inrichting, omdat die na de dood van haar mama, die werd vermoord, helemaal gek werd. Niet zo vreemd natuurlijk, MAAR als het meisje weer naar huis mag gedraagd ze zich heel vreemd, gevaarlijk zelfs. In eerste instantie lijkt het dat het meisje jaloers is op haar vaders nieuwe vriendin en diens dochter... maar langzaam maar zeker lijkt het er steeds meer op dat het iets te maken heeft met de moord op haar mama.
Is er een meer relaxte plek dan op het puntje van je stoel vraag ik je? Niet wat mij betreft. ik ga dit boek echt verslinden het is zo ontzettend spannend. Ik moet mezelf bij iedere pagina en nieuwe ontwikkeling echt inhouden om niet snel door te bladeren naar achteren om te zien hoe het afloopt.

We hebben de eerste inschrijving binnen voor de knuffels voor Congo actie. Ik wil hiervoor Liesbeth van twee meisjes in de stad bedanken, zij is de eerste die zich heeft ingeschreven om mee te doen met de Knuffels voor Congo actie. (vandaar het 'hieperdepiep gedeelte van deze post titel) Het is echt een kleine moeite en je kunt er die kinderen zo gelukkig mee maken. Lees nog even snel mijn post over het goede doel en schrijf je alsjeblieft in. Zou het niet geweldig zijn als die kinderen straks met jouw zelfgemaakte plushie knuffelen?



3 opmerkingen:

  1. Adriana, gefeliciteerd, je hebt de troostprijs gewonnen bij mijn give away. Mail je adres naar mij en de verassing komt zo snel mogelijk jou kant op, groetjes Roos

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hihi, ik hou niet zo van lezen,
    maar de hoe overleef ik boeken
    zijn echt leuk ;$

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dag Adriana ik wil ook een knuffel maken!
    Mail je nog, groetjes Mira.

    BeantwoordenVerwijderen